De afgelopen jaren heeft ze naast haar werk als fysiotherapeut op de oncologische afdelingen van het UMC Utrecht onderzoek gedaan naar verschillende interventies om bewegen tijdens ziekenhuisopname te stimuleren en het herstel te bevorderen.

Lees de samenvatting en het proefschrift op deze pagina.

BLIJF IN BEWEGING

Het verbeteren van fysieke activiteit tijdens ziekenhuisopname om herstel te bevorderen – gericht op patiënten met kanker.  

Patiënten die behandeling voor kanker ondergaan zoals een operatie of chemotherapie worden regelmatig opgenomen in het ziekenhuis. Fysieke inactiviteit is echter diep geworteld in de ziekenhuiscultuur. Om functionele achteruitgang tijdens de ziekenhuisopname te voorkomen en herstel te bevorderen, is het belangrijk dat patiënten zo actief mogelijk zijn tijdens en na de ziekenhuisopname. In dit proefschrift is gekeken naar het effect van interventies om bewegen te stimuleren. Daarnaast is de rol van fysieke activiteit en herstel van functioneren na een grote oncologische operatie in kaart gebracht. Resultaten laten zien dat fysieke activiteit tijdens ziekenhuisopname een modificeerbare factor is, maar dat het veranderen van de beweegcultuur in het ziekenhuis een uitdaging kan zijn. Standaard gebruik van een beweegsensor kan zelfmanagement ten aanzien van bewegen vergroten, creëert continue aandacht voor bewegen en kan helpen om patiënten die een hoog risico hebben op functionele achteruitgang en complicaties te identificeren. Echter is ook het herstel belangrijk na de ziekenhuisopname van belang. Bij patiënten die een grote oncologische operatie ondergaan, zien we dat meer dan de helft van de patiënten 3 maanden na ontslag nog niet hersteld is in fysiek functioneren. Daarom is het belangrijk om naast de periode tijdens ziekenhuisopname, ook het herstel in het gehele perioperatieve traject te bevorderen. Het integreren van het gebruik van beweegsensoren en mobiele applicatie in het gehele perioperatieve traject kan helpen om veel patiënten te bereiken tegen relatief lage kosten. Daarbij is het belangrijk om de patiënten die een hoog risico hebben op complicaties of vertraagd herstel tijdig te identificeren, zodat uitgebreidere zorg geleverd kan worden aan de patiënten die het meeste baat hebben.